شما شنونده صدای من از پادپخش روزها در راه هستید. روزها در راه را که شروع کردم این ایده در سرم بود که هر شماره را به یکی از بزرگان فرهنگ کشور که بر شکل‌گیری بنیان اندیشه‌های من و هم نسلانم موثر بودند، پیشکش کنم. راسیتش نخستین فردی هم که در ذهنم بود آقای دکتر محمدجعفر محجوب بودن، که همین عبارت سلام به دوستان که در دیباچه هر قسمت از زبانم می‌شنوید یادگار درس­گفتارهای ایشان است.

رفته رفته که پیش اومدیم تقدیم نامه‌ها که پایان بخش هر شماره روزها در راه بود فربه‎‌تر شد و شکل و شمائل خودش را شاداب‌تر پیدا کرد و در واکنش‌هایی که از شنوندگانم گرفتم بیشتر مورد توجه قرار گرفت و این درخواست خرد خرد قوت گرفت که این ها را جداجدا هم منتشر کنیم.

حالیا شما صدای مرا به این مقصود می‌شنوید. اکنون تقدیم نامه شماره یازده که در تاریخ 6 اسفند  ۱۳۹۹ منتشر شده  پیشکش به آقای عزت الله فولادوند

این شماره را با  آرزوی بهروزی و سلامت استاد به آقای عزت الله فولادوند تقدیم می کنم که در پسِ پاکسازی شدن از وزارت نفت به بهانه دو تقدیر نامه ای که به عنوان کارمند نمونه  از رژیم طاغوت گرفته بود یک راست سامسونت به دست راهی منزل شد و با دوازده ساعت کار روزانه بر روی ترجمه متون فلسفی خود را سر پا نگه داشت و نگذاشت فرو بریزد. فولادوند به رغم مشکلات طاقت فرسایی که با آن پنجه در پنجه شد نه تنها ایران را ترک نکرد و همیشه عاشق ایران ماند بلکه با ترجمه های به هنگامش چون آموزگاری هشیار هر بار به جامعه مخاطبینش جایی را نشان داد که به آن توجه کنند تا کوران حوادث آن ها را از توجه به حقایق و ارزش های پیرامونی باز ندارد

به تاریخ انتشار برخی از ترجمه ها دقت کنید:

1-هانا آرنت، خشونت، چاپ اول ۱۳۵۹

2 – هانا آرنت، انقلاب، چاپ اول ۱۳۶۱

3 – جرج اورول، به یاد کاتالونیا، چاپ اول ۱۳۶۱

4 – گراهام گرین، آمریکایی آرام، چاپ اول ۱۳۶۳

5 – کارل پوپر، جامعه باز و دشمنان آن، چهار جلد، ۱۳۶۴ تا ۱۳۶۹.

6 – هنری استیوارت هیوز، آگاهی و جامعه، چاپ اول ۱۳۶۹، برندهٔ جایزهٔ کتاب سال ۱۳۷۰ جمهوری اسلامی ایران در علوم اجتماعی.

7 هنری استیوارت هیوز، راه فروبسته، اندیشه اجتماعی در فرانسه در سالهای درماندگی ۱۹۳۰ – ۱۹۶۰، چاپ اول ۱۳۷۳

8 - هنری استیوارت هیوز، هجرت اندیشهٔ اجتماعی ۱۹۳۰ – ۱۹۶۵، چاپ اول ۱۳۷۶

9 – خرد در سیاست، مجموعهٔ ۳۷ مقالهٔ فلسفی و سیاسی، گزیده و نوشته و ترجمه عزت‌الله فولادوند، چاپ اول ۱۳۷۶

10 – رمون آرون، روشنفکر کیست؟ سرنوشت او چیست؟ قرن روشنفکران، چاپ اول ۱۳۸۰

11 – آیزایا برلین، آزادی و خیانت به آزادی: شش دشمن آزادی بشر، چاپ اول ۱۳۸۶

12 - آیزایا برلین، قدرت اندیشه، چاپ اول ۱۳۹۱

می بینید؟ سیر تاریخ انقلاب و ترجمه های استاد ربط معناداری بهم داره؛جایی گفته بودند

من فقط چیزی را ترجمه می‌کنم که احساس کنم خواندنش برای هموطنانم مهم است و خودم آنرا دوست داشته باشم. من دو اعتقاد بزرگ در زندگی دارم. یکی اینکه هر بلایی که به سر ما مردم در این سرزمین می‌آید از نادانی یا علم ناقص است؛ دوم اینکه هرچه در زمینهٔ دانش و هنر از آثار بزرگ دنیا از راه ترجمه اخذ کنیم باز هم کم است… کسی که نتواند این معانی را به هموطنانش منتقل کند و به فکر وادارشان کند و احیاناً انسان ترشان کند، … بیخود اسم خودش را مترجم می‌گذارد

برقرار باشید آقای با جنس غریب، امثال شما برای ما شبچراغند. آن جا که گفته بودی: من با کارکردن خودم را حفظ می کردم. جنس غریبی هستم!

همین جا تا سخن به پایان نرسیده باید توضیح بدهم که تقدیم‌نامه‌ی روزها در راه  بر پایه نوشته‌ها و مصاحبه‌ها و تک‌نگاری‌هایی که از استادان یا در ستایش استادان نوشته شده و یا حاصل موانست خودم با  برخی از آن با بزرگواران یا فرزندگان‌شان بوده. همین‌طور یادداشت‌های روانشاد ایرج افشار در کتاب نادره کاران، یا نوشته‌های دوستم میلاد عظیمی در کانال تلگرامی نور سیاه و مواردی از این دست.

برای هر نمره معمولا ابتدا آن چه از اون فرد در ذهن دارم رو می‌نویسم بعد گشتی لابه‌لای اوراق می‌زنم و مطالبی جمع می‌کنم و با جابجا کردن و پس و پیش کردن مطالب گردآمده صورت مطلوب روزها در راه را از دل آن برمی‌سازم.

خوشحالم که دوستانی مثل شما همراهم هستید